Foto: Wien Energie
Voda iz Dunava je mnogim Bečlijama prijatno osveženje tokom vrućina, čak i bez direktnog kontakta. Sistem daljinskog hlađenja koristi, između ostalog, vodu iz Dunavskog rukavca i hladi pored ostalog i zgradu parlamenta. „Moderna tehnika iza starih zidina“ bio je slogan tokom perioda višegodišnje sanacije zgrade parlamenta kada je povezana na daljinski sistem hlađenja bečkog energetskog preduzeća „Vin energi“ (Wien Energie).
Prema podacima tog preduzeća, daljinsko hlađenje može u poređenju sa konvencionalnom klimatizacijom, u proseku da uštedi 70 odsto energije i 50 odsto CO2. Takođe, daljinsko hlađenje ne proizvodi otpadnu toplotu, za razliku od decentralizovanih sistema hlađenja, i tako manje doprinosi ionako visokom zagrevanju u gradskim sredinama. Voda iz Dunavskog rukavca se koristi za povratno hlađenje, kažu iz „Vin energi“. Radi se o različitom kruženju vode, onom od Dunavskog rukavca do Centrale za daljinsko hlađenje, potom od Centrale do korisnika i onom u pojedinačnim zgradama. Hladna voda se raspodeljuje kroz sisteme hlađenja u zgradi, poput cevi u zidovima ili ventilator-konvektore, i tako snižava temperaturu prostorija. Ventilatori su efikasniji od površinskih hlađenja, jer ne samo da hlade vazduh, već ga odmah isušuju.
Prema dostupnim informacijama, trenutno se u Beču oko 200 zgrada snabdeva preko mreže od 30 kilometara daljinskog cevovoda za hlađenje. Do 2030. godine kapacitet daljinskog hlađenja treba da se skoro udvostruči, sa oko 200 megavata na 370 megavata.
Među zgradama na Ringu (ulica u centru Beča) koje su već snabdevene daljinskim hlađenjem nalaze se između ostalog Univerzitet u Beču, gradska većnica, Državna opera, Muzej primenjene umetnosti (MAK) kao i brojni hoteli. Takođe, nekoliko stotina novih zgrada, na primer u kvartovima Nordbanfirtl ili oko glavne železničke stanice, već koristi daljinsko hlađenje.